„BİLİYORMUSUN BEN ASKERLİĞİMİ KIBRIS’TA YAPTIM, DEDEM TRABZON’DAN GELMİŞ, SİZDEN TAM 7 KİŞİ ALACAĞIM VAR.”

Değerli okurlarım, bu yazdığımı ben ve arabamın içinde benimle birlikte olan 4 kişi daha yaşadı. Hani bazı mızıkacıların dediği gibi, „Birlik gazetesi ve sahibi yalan haber yazıyor, inanmayın ona” diyorlar ya, ha işte „it ürür kervan yürür” misali ben de hep işim icabı yollardayım. Bu gün Selanik, yarın İskeçe, öbürgün Atina-Larisa ürümeden hep yürüyorum. Vay anasını ba vay, nerede kimlerlen birlikte yaşadığımızı ben biliyorum, bilmeyenlere yazıyorum da onlar da öğrensinler. Özellikle Batı Trakya’da yaşayan rahat sorunsuz yaşadığına inanan kesim ve daha sonra da Türkiye’de Türk- Yunan dostluğuna inanan sosyeteler. Gelelim selamlara, yer Selanik, günlerden Çarşamba 22 Nisan 2009 saat 18:20 civarı, TRT muhabiri olarak Selanik’te olan bir sergi haberine gidiyorum. Serginin yapıldığı Yeni Cami’ye çok yakınım, ama emin olmak için, vatandaşı olduğum devletin polisini görünce bir sorayım dedim. Aba ne durmaz olsaydım ne de sormaz olsaydım. Soracağıma da sormayacağıma da yüz bin defa pişman oldum. Devlet dairesi önünde nöbet tutan bir Yunan polisi, yanıma geldi, sağ camı açtım ve eğildi kendisine, „Yeni Cami müzesi burada bir yerlerde bilirmisiniz? dedim. Bana, „bilmiyorum” dedi. Ben de tamam sağ olunuz dedim gidiyordum „dur” dedi. Yanıma geldi yine sağ taraftan eğildi ve „neden aracın arkasında TRT yazısı var? Diye sordu. Ben de, „ben TRT’nin Yunanistan muhabiriyim” dedim. Bana dönerek eşimin ve yanımdaki misafirlerimin yanında, „BİLİYORMUSUN BEN ASKERLİĞİMİ KIBRIS’TA YAPTIM, DEDEM TRABZON’DAN GELMİŞ, SİZDEN TAM 7 KİŞİ ALACAĞIM VAR” dedi. Nöbet silahı arabanın içine doğru, herkes birden aracın içinde buz kesti. Ne olduğunu anlamadık. Polis memuru konuşmaya devam ediyor, ben otomatik silahın bir kazayla sigortasının boşanabileceğini düşünüyorum ve hemen „tamam alırsın” diyorum ve yanından hızla uzaklaşıyorum. Ne olur ne olmaz, ne oldu efendim, polisin verdiği ifadeye göre silahın sigortası boşanmış ve bir kaza sonucu 5 Türk ölmüş derler ve olay kapanır. Polisin hesabına bakarsak da geri iki Türk kalmış. Onları da nasıl olsa başka bir zaman başkası bir adres sorar ve alır. Böylece bu Trabzonlu polis emeline ulaşmış olur. Sayın Başbakan’ım Karamanlis, sayın İçişleri Bakanım Prokopis Pavlopulos, ben TRT Türkiye televizyonunun Yunanistan’daki resmi temsilcisiyim ve aynı zamanda da Birlik gazetesi sahibiyim. Her zaman saygı duyduğum emniyet güçlerine dünde güvenim sonsuzdu, bu gün de güvenmeye devam ediyorum ve edeceğim. Çünkü onlar tüm olumsuzluklara ve zor şartlara rağmen görevlerini yapıyorlar. Ancak teşkilatın içinde öyle bazıları var ki, yukarıda yazdığım vakayı tam 4 büyük yaşlı insan bir de 5 yaşında bir çocukla birlikte yaşadım. İnanmıyorsanız, yeri, saati, yurdu ve mekanı biliyorum. İspat edebilirim yeterki siz olayın ciddiyetini algılayın. Benim sizlerden isteğim şudur, bu gün bana, yarın bir başkasına yapılabilecek vahim bir olay yine ülkemin polis teşkilatının başında olanları sıkıntıya düşüreceği gibi, teşkilatı da karalamaya yetecektir. Bunu ben yaşadım ve sizlerin de haberi olsun diye şikayet anlamında değil, Polisin içerisinde olanları bilmeniz açısından köşe yazımda kaleme aldım, sadece bukadar. Gerisi size kalmış.