İSKEÇE’DEN MÜSLÜMAN VE HIRİSTİYAN ÖĞRENCİLERİN, “GRUPLAR YAPTIKLARI-DOSTLUKLAR KURDUKJLARI” söyleniyor. Gerçek öyle mi acaba? Yunanistan’da Yunan basını olaya nasıl yaklaşıyor?
İskeçe’den Müslüman ve Hıristiyan öğrenciler, iki yıldır devam eden bir Avrupa Birliği programı kapsamında “Gruplar yapıyoruz-Dostluklar kuruyoruz” isimli bir belgeselin yapımında biraraya geldiler.
İskeçe bölgesinden 44 Ortaokul öğrencisi, Dolaphan (Sminthi) Ortaokulu’ndan 32 ve Yeni Nohullu (Neo Olvio)Ortaokulu’ndan 12 öğrenci, Avrupa Birliği programı “Prosociality Sport Club -Prosociality for Integration and Multiculturalism” sayesinde biraraya gelerek 32 saat çekim ve çalışmalar neticesinde “Gruplar yapıyoruz-Dostluklar kuruyoruz” isimli bir belgesel film ortaya çıktı. Ortaya çıkan belgeselde, öğrenciler arasında ortak deneyimsel eğitim ve spor faliyetlerini kapsıyor.
İki yıl boyunca devam eden ve finansmanı Avrupa Birliği programı olan “Prosociality Sport Club -Prosociality for Integration and Multiculturalism” tarafından karşılanarak, Batı Trakya bölgesinde Müslüman ve Hıristiyan öğrencilerin birbirilerine saygı ve hoşgörü çerçevesinde birlikte var olma ve yaşamayı hedef alıyor.
“AB YETKİLİLERİNİ BATI TRAKYA’YA DAVET EDİYORUZ!”
Ancak, bu tür ve buna benzer programların bölgede yıllarca devam ettiği ve milyonlarca Euro paraların harcandığı göz önünde bulundurulduğunda, iki topluma ne yönde ve ne kadar faydalı olduğu ve birlikte yaşama ne derecede katkı sağladığı henüz şu an bilinmiyor.
Çünkü, halen Batı Trakya bölgesinde yıllardan beri bir yıl içerisinde zaman zaman değişik program isimleri altında İskeçe, Gümülcine ve Evros bölgelerinde programlar gerçekleştiriliyor. Bu programlar, Yunan Devleti tarafından Atina merkezli olmak üzere belirli kesimlere aktardığı ve yaptırdığı programlar olduğundan dolayı, Batı Trakya’da yaşayan ve asıl sorunlarla karşı karşıya kalan Müslüman Türk Azınlığa danışılmadan yapılmaya devam ediyor. Bu programları yapanlar bölgede ikamet etmediklerinden dolayı, sadece belirli aralıklarla Atina’dan bölgeye gelerek programların içeriğini doldurmaya çalıştıkları gözlemleniyor.
Oysa, Avrupa Birliği, bu tür programları finanse ederken bunların kontrolünü Yunan Devletine bırakıyor. Dolayısıyla da bu programlar Azınlıkla-Devlet, Müslümanla-Hıristiyan, Türkle-Yunanlı arasında,( buna ne derseniz deyin), malesef bugüne kadar verimli ve yapıcı olamadı. Aksine bölgede yaşayan iki toplum arasında zaman içerisinde “bizden olanlar ve bizden olmayanlar” kavramını yarattı.
Burada sorumluluk yine Avrupa Birliği’ne düşüyor. Azınlık siyasileri ve ileri gelenleri Batı Trakya’da yaşanan gerçekleri aktarmakta aciz kaldıklarından dolayı, Avrupa Birliği, Batı Trakya’da olan bitenlerden habersiz olmaya devam ediyor. Evet, Batı Trakya’da Azınlık insanının seçtiği siyasiler malesef sadece ve sadece kendi ceplerini düşünüyorlar. Toplumsal meselelerde insiyatif almaktan çekiniyorlar. Seçilmezden önce başka, seçildikten sonra başka bir yol izleyerek Azınlığın karşılaştığı sorunları ne Atina’ya ne de Avrupa Birliği ülkelerine gerektiği şekilde doğru düzgün bir biçimde aktaramıyorlar. İşin gerçeği de burada yatıyor.
BİRLİK Gazetesi olarak, Avrupa Birliği Eğitim, Kültür, Azınlık Hakları, Vatandaşlık Hakları, Ekonomik Yatırım ve Fonlar alanında sorumlu olan yetkililerinin bir an önce bölgede geniş kapsamlı bir çalışma yapmaya ve gerçek anlamda bölgede AB programlarının ne derece doğru uygulandığını, AB tarafından programlar vasıtasıyla gönderilen ödeneklerin nerelere ne şekilde kimler tarafından harcandığını, kimlerin bu ödeneklerden ve programlardan faydalandıklarını tespit etmek üzere bölgeye davet ediyoruz.
Ancak bu şekilde Avrupa’nın Güney-Doğusu’nda en geri kalmış bir bölge olan Batı Trakya belki o zaman birlikte yaşam, birlikte kalkınma ve hoşgörü içerisinde bir yaşama nail olabilir.
Aksi takdirde “bu kamışla bu düğün asla çıkmaz ağam”
İlhan TAHSİN
BİRLİK Gazetesi
Genel Yayın Yönetmeni
İşte geröekleri ortaya koyan Yunan basınından bir giriş yazısı:
ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!! ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΟΜΑΔΕΣ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ!!
24 Φεβ 2014 Χωρίς Σχόλια
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΕΘΝΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ!!
1Μοιράζονται κοινά όνειρα και ελπίδες για το μέλλον. Τι κι αν έχουν διαφορετική θρησκεία- είναι χριστιανοί και μουσουλμάνοι;
Αυτά να τα πείτε στα πρόβατα Μουσουλμανισμός και Χριστιανισμός είναι μια Θρησκεία με πατέρα τον Ιουδαϊσμό!!
Δείτε παρακάτω πως ετοιμάζουν την Πανθρησκεια οι Σιωνιστές με την συμμετοχή Εβραίων Μουσουλμάνων και Χριστιανών!!
Εδώ ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ εκ θαύματος Γιαχβέ χάνει την φωνή του!!
Είναι έφηβοι, στο ξεκίνημα της ζωής τους, που ζουν σ’ έναν τόπο πολυπολιτισμικό, μια περιοχή που δίνει -καθημερινά- το παράδειγμα της αρμονικής συνύπαρξης και τη δυνατότητα στους νέους να οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο.
Μαθητές και μαθήτριες των γυμνασίων Σμίνθης και Νέου Ολβίου Ξάνθης συμμετείχαν σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα και απέδειξαν πως, ανεξάρτητα από γλώσσα, θρησκεία και κουλτούρα μπορούν να συνεργαστούν για να “κυνηγήσουν” τα όνειρά τους, αυτά που αναδεικνύονται και διαμορφώνονται μέσα από τα βιώματά τους.
Συνολικά 44 μαθητές και μαθήτριες, χριστιανοί και μουσουλμάνοι (32 από το γυμνάσιο Σμίνθης και 12 από το γυμνάσιο Ν. Ολβίου), έμαθαν, μέσα από βιωματικές δράσεις, την αξία της συνεργασίας, που, αν και αρκετές φορές είναι δύσκολη, τελικά αποδίδει τα προσδοκώμενα και επιθυμητά αποτελέσματα.
Πέρασαν από “δοκιμασίες” -έπρεπε να στήσουν “γέφυρες”, να… σκοράρουν στο τέρμα της αντίπαλης ομάδας δεμένοι με έναν συμμαθητή ή μια συμμαθήτριά τους- κι έμαθαν την αξία της συνεργασίας, ενίσχυσαν περισσότερο τον σεβασμό προς τη διαφορετικότητα και στο τέλος, δημιούργησαν μια ταινία, περιγράφοντας τις “περιπέτειές” τους.
Χρειάστηκαν γυρίσματα διάρκειας 32 ωρών για να “γεννηθεί” η ταινία, με τίτλο “Φτιάχνουμε ομάδες- χτίζουμε φιλίες”. Έναν τίτλο αντιπροσωπευτικό σε κάθε του λέξη ως προς τη σημασίας που έχει, τελικά, η συνεργασία ιδίως σε τοπικές κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από διαφορετικότητα και πολυπολιτισμικότητα.
Η ταινία όπως και οι υπόλοιπες δράσεις, πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Prosociality Sport Club -Prosociality for Integration and Multiculturalism.
Η ταινία παρουσιάζει τις κοινές βιωματικές εκπαιδευτικές και αθλητικές δράσεις που πραγματοποιήθηκαν από τα συμμετέχοντα σχολεία, καθώς και τις εμπειρίες των μαθητών κατά τη διάρκεια του ευρωπαϊκού προγράμματος.
Στόχος του προγράμματος ήταν η προαγωγή των οικουμενικών ανθρώπινων αξιών, όπως η κοινωνικοποίηση, η αλληλεπίδραση, η συνεργασία, η ενσυναίσθηση, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η ενότητα και ο σεβασμός.
Στο πλαίσιο του προγράμματος οργανώθηκαν βιωματικές δράσεις σε κάθε σχολείο, με στόχο και την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης και της αυτο-εικόνας του κάθε μαθητή, “τι σημαίνει να μπαίνω στη θέση του άλλου”, εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αλεξάνδρα Κίτσου, υπεύθυνη του συντονισμού προγράμματος και παραγωγής υλικού στη Θράκη.
Στο πρόγραμμα, που διήρκεσε δύο χρόνια (έληξε τον Δεκέμβριο του 2013), συμμετείχαν έξι ευρωπαϊκές χώρες και εταίρος συμμετοχής από την Ελλάδα ήταν τα εκπαιδευτήρια Ελληνογερμανική Αγωγή.
Από τους εταίρους που συμμετείχαν στο πρόγραμμα κάθε ένας ήταν υπεύθυνος για μια συγκεκριμένη ομάδα που είναι ευάλωτη σε κοινωνικό αποκλεισμό, εξήγησε η επιστημονική υπεύθυνη του Τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης της Ελληνογερμανικής Αγωγής Άννα Ζωάκου. “Εμείς (είχαμε) ως ομάδα στόχο τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης” σημείωσε.
“Είχαμε να ‘παλέψουμε’ το να μάθουμε να δουλεύουμε σε ομάδες και στα δικά μας σχολεία. Μαθαίνουμε τον σεβασμό στον άλλο. Δουλέψαμε βιωματικές δραστηριότητες, πολλές από αυτές τις μετασχηματίσαμε για τις δικές μας ανάγκες, με την αυτοαντίληψη και την ανάπτυξη της θετικής εικόνας για τον εαυτό μας- ή το πώς βλέπω τα θετικά από τον συμμαθητή μου ή τι είναι αυτό που με στεναχωρεί από τον άλλο, να μπαίνω στη θέση του άλλου” είπε η κ. Κίτσου.
Αφού, λοιπόν, οργανώθηκαν οι βιωματικές δράσεις, πραγματοποιήθηκε η τελική συνάντηση, με τη συμμετοχή των μαθητών και των δύο σχολείων. Αυτή η συνάντηση αποτελούσε και το σύνολο των δραστηριοτήτων -ακόμη και αθλητικών- διότι, όπως είπε η κ. Κίτσου, “πιστεύουμε ότι μέσα από τον αθλητισμό μπορούν τα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες”.
Ο ενθουσιασμός των μαθητών και των μαθητριών, άλλωστε, αποτυπώθηκε και στην ταινία που δημιούργησαν. Κατάφεραν να “βγουν” λίγο πιο έξω από τα “στενά όρια” των μικρών κοινωνιών και να ανοίξουν ένα παράθυρο στον κόσμο…
