Hürriyet Gazetesi Yunanistan temsilcisi Yorgo Kırbaki 23-12-2012 tarihli köşe yazısında Gümülcine Türk Gençler Birliği’ni konu alan bir köşe yazısı yazmış. Kırbaki köşe yazısında, “Azınlık olmak dünyanın her yerinde zordur. Bir azınlık ferdi olarak da Batı Trakya Türk azınlığının sevinçlerini, üzüntülerini, şikayetlerini ve sorunlarını sanırım anlayabiliyorum” diyor. Kırbaki yazısının devamında, “Vergi müfettişleri büfe için tutanağı hazırlarken ‘Gümülcine Türk Gençler Birliği’ diye yazmışlar. Yani ‘yasak’ dernek, büfesi kapatılsın diye ‘legal’ oluyor.
Artık lokale gelenler, çaylarını kahvelerini dışarıdan getiriyorlar.
Allah aşkına, onca yıldır büfenin durumu bilinmiyor muydu? Yunan vergi müfettişleri birdenbire Amerika’yı mı keşfetti?
“Asla kötü niyet yok. Kanun kanundur ve herkes için eşit şekilde uygulanır” diyenlere pek inanasım gelmiyor nedense” ifadelerini kullanmış.
YASAK DERNEĞİN BÜFESİ
Yorgo KIRBAKİ
23.12.2012
Yunanistan’ın AİHM kararına uymayarak tabelasını indirdiği Türk Derneği’nin büfesi de fiş kesilmiyor diye kapatıldı. Gayri resmi dernek nasıl vergi ödesin?
Azınlık olmak dünyanın her yerinde zordur. Bir azınlık ferdi olarak da Batı Trakya Türk azınlığının sevinçlerini, üzüntülerini, şikayetlerini ve sorunlarını sanırım anlayabiliyorum.
Batı Trakya Türk azınlığı, 1990’lı yılların ortalarına kadar insafsız, akıl dışı, hukukla ilgisi olmayan ayrımcı muamelelere maruz kaldı: Çiftçi, sırf Türk diye traktör ehliyeti alamıyordu. Azınlık ferdi yağmurda akan evinin damını onaramıyordu. Yunan devletine bir işi düşenin vay haline. Eziyet de eziyet… Türkiye’deki akrabalarını, dostlarını ziyarete giden pek çok Batı Trakyalı Türk, dönüşlerinde Yunan vatandaşlığından çıkarıldıklarını öğreniyorlardı. Azınlığın seçtiği dini liderler (müftüler), Yunan devleti tarafından tanınmadıklarından ‘Kendilerine müftü süsü vermek’ diye garip bir suçlamayla hapis cezalarına çarptırılıyorlardı.
1990’ların ikinci yarısından sonra durum değişmeye başladı. Bence pek çok yanlış düzeltildi. Ama tabii ki bazı sorunlar hâlâ devam ediyor. Mesela Gümülcine’deki Türk Gençler Birliği mevzuu… 1928’de kuruldu. Yunan mahkemesi, 1983’te ‘Batı Trakya’da Türk olmadığı’ (Yunanistan Lozan Antlaşması’na dayanarak azınlığın Müslüman olduğunu söylüyor) gerekçesiyle, bu derneğin tabelasında ‘Türk’yazıyor diye kapatılmasını kararlaştırdı. Azınlık, Batı Trakya’daki ‘Türk’ dernekleri için hakkını Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde (AİHM) aradı. AİHM, 2008’de Yunanistan’ı mahkûm eden bir karar aldı. Ancak, Yunanistan bugüne kadar AİHM kararını uygulamadı. Yunan mahkemeleri derneklerin yeniden faaliyeti için yapılan başvuruları reddetti.
AZINLIĞIN BULUŞMA YERİ
‘Türk Gençler Birliği’nin tabelasız lokali, azınlık fertlerinin buluşma yerlerinden biri. Türkiye’deki maçlar seyrediliyor; sergilere, folklor gösterilerine de ev sahipliği yapıyor bu lokal. İçinde de dernek üyelerinin çay kahve içmeleri için bir büfe var.
Geçenlerde vergi müfettişleri, Yunan yasalarına göre kapatılmış derneğin lokaline denetlemeye gitti aniden. Sonuçta büfe ‘vergi numarası olmadığı, yazarkasa bulundurmadığı ve fiş kesilmediği’ gerekçesiyle kapatıldı. Gümülcine Türk Gençler Birliği Onursal Başkanı Arif Hüseyin “Biz gönüllü olarak vergimizi ödemek istiyoruz. Ancak, devlet tarafından tanınmadığımızdan vergi numarası alamıyoruz” diyor. Başkan Koray Hasan da büfenin kapatılmasındaki asıl maksadın Türklerin bir araya gelmelerini engellemek olduğunu söylüyor.
Vergi müfettişleri büfe için tutanağı hazırlarken ‘Gümülcine Türk Gençler Birliği’ diye yazmışlar. Yani ‘yasak’ dernek, büfesi kapatılsın diye ‘legal’ oluyor.
Artık lokale gelenler, çaylarını kahvelerini dışarıdan getiriyorlar.
Allah aşkına, onca yıldır büfenin durumu bilinmiyor muydu? Yunan vergi müfettişleri birdenbire Amerika’yı mı keşfetti?
“Asla kötü niyet yok. Kanun kanundur ve herkes için eşit şekilde uygulanır” diyenlere pek inanasım gelmiyor nedense.
