Kaşimerini’nin genel yayın yönetmeni Aleksis Papahelas, “Erdoğan ve Türkiye’si” başlıklı yazısında, “Son yıllarda Türkiye ile birlikte Erdoğan’ın çok fazla değişerek, yoğun bir özgüven sahibi olduğu” değerlendirmesinde bulundu. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ile Skai televizyonu ve Kaşimerini gazetesi için bir röportaj gerçekleştiren ülkenin saygın gazetecilerinden Papahelas, gazetenin ilk sayfasında yayınlanan makalesinde Türkiye ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a ilişkin ilginç izlenimlerde bulundu. “Türkiye ile birlikte Erdoğan, son yıllarda çok fazla değişti.” diyen Papahelas, “Biri öncelikle sadece Turgut Özal döneminde görülen çok yoğun bir özgüven hissediyor.” ifadelerini kullanıyor. “Rusya, Çin ve Balkanlara açılan Türk girişimci ve işadamlarının, sanki ortaya çıkan çok büyük bir gücü temsil ettikleri gibi konuştukları” saptamasında bulunan Papahelas, çok uzun bir dönem ‘eli üstte’ olan Yunanistan’ın bugün nerede bulunduğuna dair ironik bir karşılaştırma yaptığını belirtiyor. “Aynı dinamizm ve ulusal özgüvenin canlanan ve gençlerle dolu olduğu Ankara sokaklarında bile anlaşıldığını” ifade eden Kaşimerini genel yayın yönetmeni, şehrin yeni havaalanları, ala Turka tipi zarif gökdelenler, hergün artan yeni alışveriş merkezlerinin de ülkenin Yükselen ekonomisinin göstergesi olduğunu belirtiyor. “ERDOğAN ÇOK DEğışMış” Erdoğan’ın da ne kadar değiştiğinin ilgi çekici olduğunu belirten Papahelas, şu ifadeleri kullanıyor: “ılk defa kötü bir tamirattan geçmiş bir apartmana benzeyen eski parti binasında karşılaşmıştığımızı hatırlıyorum. şimdiki bakanlık makamı dışarıdan Ritz Carlton Otel’e benziyor. Bu da yeni Erdoğan döneminde şekillenen zenginliğin bir göstergesi.” Erdoğan’ı 2001 yılındaki Davos’tan hatırladığını belirten Papahelas, “Ürkek, Türkiye’den taşralı politikacı olarak bir köşede oturuyor ve katılmadan dinliyordu. Çok açık, şimdi önemli bir gücün lideri olduğunu hissediyor.” ifadelerini kullanıyor. Erdoğan’ın ısrail ve Netanyahu hakkında konuşmaya başladığında, ısrail’in nasıl tepki vereceğini umursamadığı hissiyle yüzünde kızgınlık belirdiğini anlatan Papahelas, “Bunu belki önümüzdeki seçimlerde oy kazanmak için yaptı ancak önemli uluslararası bir Oyunun Oyuncusu olduğunu bildiği izlenimi veriyor ve bunun keyfini çıkarıyor.” diyor. Papahelas, karşısında Türk derin devletiyle büyük çarpışmasında, yıkıcı baskılarla yüz yüze gelen bir lideri gördüğünü belirtiyor. Hμερομην^ 3;α :20-10-10 Ο Ερντογάν και η Τουρκία του Του Αλεξη Παπαχελα Η Τουρκία, και μαζί της και ο Ταγίπ Ερντογάν, έχουν αλλάξει παρά πολύ τα τελευταί& #945; χρόνια. Κατ’ αρχήν νιώθει κανείς έντονα μια αίσθηση αυτοπεπο& #943;θησης, που δεν συναντού& #963;ε παρά μόνο την εποχή Οζάλ. Τούρκοι επιχειρη& #956;ατίες που ανοίγοντ& #945;ι στη Ρωσία, την Κίνα, και βεβαίως τα Βαλκάνια, μιλούν σαν να εκπροσωπ& #959;ύν μια μεγάλη αναδυόμε& #957;η δύναμη. Διακρίνε& #953;ς, πλέον, και μια δόση ειρωνεία& #962; για το πού βρίσκετα& #953; η Ελλάδα σήμερα, ύστερα από μια μακρά περίοδο όπου ήταν σαφές ότι η Αθήνα είχε το «πάνω χέρι». Ο ίδιος δυναμισμ& #972;ς και η εθνική αυτοπεπο& #943;θηση είναι εμφανείς και στους δρόμους, ακόμη και της Αγκυρας, που έχουν ζωντανέψ& #949;ι και είναι γεμάτοι από νέους ανθρώπου& #962;. Καινούργ& #953;α αεροδρόμ& #953;α, παραγκου& #960;όλεις που αντικαθί& #963;τανται από ουρανοξύ& #963;τες με α λα τούρκα αισθητικ& #942; και όλο και περισσότ& #949;ρα εμπορικά κέντρα δίνουν την εικόνα μιας οικονομί& #945;ς σε άνοδο. Ενδιαφέρ ;ον είναι, όμως, πόσο έχει αλλάξει και ο Ταγίπ Ερντογάν. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον συνάντησ& #945; στα παλιά γραφεία του κόμματός του, που έμοιαζαν με κακοσυντ& #951;ρημένη πολυκατο& #953;κία. Το σημερινό αρχηγείο μοιάζει απ’ έξω με ξενοδοχε& #943;ο Ritz Carlton, όπως και οι αίθουσες υποδοχής που είναι διακοσμη& #956;ένες με μπουαζερ& #943;, βαριές κουρτίνε& #962; που κρέμοντα& #953; από την οροφή και τεράστιο& #965;ς πολυελαί& #959;υς. Είναι ένα δείγμα και αυτό του νέου πλούτου που σχηματίσ& #952;ηκε την εποχή Ερντογάν. Ταυτοχρό& #957;ως, όμως, δίνει και ένα μήνυμα για το ποιο είναι το τουρκικό κατεστημ& #941;νο, ειδικά αν συγκρίνε& #953; κανείς το κτίριο αυτό με τα παλιά πλέον, σχεδόν σταλινικ& #940;, κτίρια που στεγάζου& #957; τον στρατό και τις κρατικές υπηρεσίε& #962;. Τον θυμάμαι ακόμη στο Νταβός, το 2001, όταν ήταν ένας φοβισμέν& #959;ς, επαρχιώτ& #951;ς πολιτικό& #962; εκ Τουρκίας που καθόταν σε μια γωνία και άκουγε χωρίς να συμμετέχ& #949;ι. Τώρα είναι προφανές πως νιώθει ηγέτης μιας σημαντικ& #942;ς δύναμης. Οταν άρχισε να μιλάει για το Ισραήλ και τον Νετανιάχ& #959;υ, ο θυμός ήταν ανάγλυφο& #962; στο πρόσωπό του, αλλά παράλληλ& #945; είχε και μια αίσθηση αδιαφορί& #945;ς για το πώς μπορεί να αντιδράσ& #949;ι το Ισραήλ. Μπορεί να το κάνει για να κερδίσει ψήφους στις επόμενες εκλογές, αλλά σου δίνει την εντύπωση πως γνωρίζει ότι είναι παίκτης σε ένα σημαντικ& #972; διεθνές παιχνίδι και το απολαμβά& #957;ει. Πέρα, όμως, από την αυτοπεπο& #943;θηση, εντύπωση προκαλεί και το πόσο έχει «γκριζάρε ι» φυσιογνω& #956;ικά τα τελευταί& #945; χρόνια. Βλέπει κανείς απέναντί του έναν άνθρωπο σε κλοιό συμβούλω& #957; και επιτελών, αλλά και έναν ηγέτη που έχει βιώσει την εξοντωτι& #954;ή πίεση από τη μεγάλη σύγκρουσ& #951; με το τουρκικό βαθύ κράτος.