«Εάν κάποιος μας χρησιμοποιεί, είναι οι διοικούντες και οι πολιτικοί της χώρας μας!» Είπαν «Δεν υπάρχουν Τούρκοι στη Δυτική Θράκη», έκλεισαν τους συλλόγους μας!
Στη στήλη του, Πρόεδρος της Τουρκικής Ομοσπονδίας της Δυτικής Θράκης (ABTTF), ο κ. Halit Habipoğlu εφιστά την προσοχή στις αθέμιτες πρακτικές στις οποίες η Τουρκική Μειονότητα εκτίθεται στη Δυτική Θράκη από το Ελληνικό κράτος, ενώ από την άλλη επικρίνει και τους πολιτικούς.
Το κείμενο του κ. Halit Habipoğlu είναι παρακάτω ως εξής:
«Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Τελευταία, στην επικαιρότητα της πολιτική ατζέντας είναι οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, είμαστε εμείς!
Ο Υπουργός Εξωτερικών της μητέρας πατρίδας μας Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πριν από την επίσκεψή του στην Αθήνα για διερευνητικές συνομιλίες, επισκέφθηκε τη Δυτική Θράκη και συναντήθηκε με τους εκπροσώπους μας.
Ο Τσαβούσογλου είπε, «Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης γνωρίζουν ότι δεν θα τους αφήσουμε ποτέ μόνους τους, είναι σίγουροι γι’ αυτό, αυτό είναι και το σημαντικό».
Είναι μια μεγάλη ηθική υποστήριξη από τη μητέρα πατρίδα μας να επισκεφτεί την περιοχή μας και εμάς, πριν επισκεφθεί τη χώρα μας.
Ως Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, είναι πολύ σημαντικό για εμάς να φέρουμε τα προβλήματά μας στην ατζέντα τόσο της πατρίδας μας όσο και της χώρας μας.
Έτσι, δεν ξεχνιόμαστε, τα προβλήματά μας μεταφέρονται στην κορυφή της ατζέντας της χώρας.
Αν και οι διαχειριστές της χώρας μας λένε ότι η Ελλάδα έχει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία και ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τα δικαιώματα της μειονότητας χρησιμοποιώντας τον ορισμό της “Μουσουλμανικής Μειονότητας’’, γνωρίζουμε ότι αυτό στην πραγματικότητα δεν ισχύει.
Η χώρα μας ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα πέτυχε να δημιουργήσει ένα ανοιχτό δημοκρατικό κοινωνικό μοντέλο με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων.
Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ από την περιοχή μας λένε επίσης με κάθε ευκαιρία ότι η Ελλάδα έχει μια πολυπολιτισμική δομή.
Ναι, η Ελλάδα ήταν μια πολυπολιτισμική χώρα που σεβόταν την πολυμορφία.
Παρόλο που δεν ήταν σε τέλειο επίπεδο μέχρι την περίοδο της στρατιωτικής χούντας του 1967, υπήρχε ένα μοντέλο πολυπολιτισμικής κοινωνίας που σεβόταν τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα στο πλαίσιο του καθεστώτος και των δικαιωμάτων μας ως τουρκική κοινωνία της Δυτικής Θράκης.
Μαζί με τη στρατιωτική χούντα, όλα καταστράφηκαν.
Το 1974, η χώρα μας επέστρεψε στη δημοκρατία, αλλά αυτή η δημοκρατία εμάς δεν μας επισκέφθηκε!
Από εκείνη τη μέρα, τα πράγματα χειροτέρευαν μέρα με τη μέρα.
Ένα προς ένα, τα δικαιώματά μας εξακολούθησαν να μας αφαιρούνται. Άσε σε μια μεριά τα δικαιώματα των μειονοτήτων, εδώ περιορίστηκαν τα ατομικά μας δικαιώματα και οι ελευθερίες μας.
Ζήσαμε δύσκολες μέρες εκείνη την εποχή λόγω καταπιεστικών και διακριτικών πολιτικών.
Είπαν «Δεν υπάρχουν Τούρκοι στη Δυτική Θράκη», έκλεισαν τους συλλόγους μας!
Όταν πια αρνήθηκαν την ύπαρξή μας, δεν αντέξαμε την πίεση, βγήκαμε στους δρόμους και προσπαθήσαμε να ακουστεί η φωνή μας με τις πορείες της 29ης Ιανουαρίου.
Στη δεκαετία του 1990 πήραμε τελικά το δικαίωμα υπηκοότητας.
Ωστόσο, ο αγώνας που ξεκινήσαμε για την επιστροφή της εκπαιδευτικής και θρησκευτικής μας αυτονομίας, συνεχίζεται.
Είπαμε ότι εάν η χώρα μας δεν θέλει να μας δει, να μας ακούσει και να μας καταλάβει, θα κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί στην Ευρώπη.
Γι’ αυτό, το 1988 ιδρύθηκε το ABTTF.
Από εκείνη την ημέρα, κάνουμε μια προσπάθεια να ακουστεί η φωνή μας στο διεθνές προσκήνιο.
Γνωρίζοντας ότι τα προβλήματά μας θα λυθούν στην Αθήνα, τώρα λειτουργούμε και στην Αθήνα.
Επειδή ο στόχος μας είναι να κάνουμε τις φωνές μας να ακουστούν και να ανοίξουμε την πόρτα του διαλόγου με τους διαχειριστές της χώρας μας, για την επίλυση των προβλημάτων μας.
Ωστόσο, η δουλειά μας δεν είναι εύκολη, το γνωρίζουμε.
Διότι αν διαβάσετε το άρθρο που γράφτηκε στην εφημερίδα Εστία στις 27 Μαΐου 2021 από τον Βουλευτή της περιοχής μας Ευριπίδη Στυλιανίδη, θα καταλάβετε πολύ καλά πώς μας βλέπει η χώρα μας και γιατί επιμένει να μας αγνοεί.
Ο Στυλιανίδης ισχυρίζεται ότι η Τουρκία μας χρησιμοποιεί ως εργαλείο και στοχεύει να μας επαναπροσδιορίσει ως συλλογική «Εθνική Τουρκική Μειονότητα».
Επιπλέον, ο Στυλιανίδης, νομικός και μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, υποστήριξε ότι ο κύριος λόγος για την απαγόρευση της Τουρκικής Ένωσης της Ξάνθης ήταν ότι η λέξη «Τουρκική» στην ονομασία της, ήταν σε αντίθεση με τη Συνθήκη της Λωζάνης και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί έμμεσα για τη «συλλογική ταυτοποίηση της μειονότητας».
Αυτή η νοοτροπία είναι ο λόγος για τον οποίο οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ δεν έχουν εφαρμοστεί εδώ και 13 χρόνια στην ομάδα υποθέσεων Μπεκίρ Ουστά και λοιποί.
Η ίδια νοοτροπία υπήρξε και στην επιστολή που έστειλε ο ευρωβουλευτής Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης στον Πρόεδρο του ΕΚ Ντέιβιντ Σασόλι ενώπιον της διαδικτυακής εκδήλωσης που διεξήγαμε σχετικά με αυτό το ζήτημα, με την υποστήριξη του ευρωβουλευτή Φρανσουά Αλφόνσι (Πράσινοι / EFA). Ο βουλευτής μας κατηγόρησε για αποσχισμό με τους αβάσιμους ισχυρισμούς του και τις συκοφαντίες εναντίον του ABTTF.
Ωστόσο, το μόνο που έχω κάνει εδώ και χρόνια είναι η προσπάθεια να ακουστεί η φωνή μας για την επιστροφή των σφετερισμένων δικαιωμάτων μας!
Δεν υποκινούμαστε της πατρίδας μας, όπως ισχυρίζονται, ούτε έχουμε κρυφά πλάνα και στόχους!
Στην πραγματικότητα, οι κρατικοί εκπρόσωποι και οι πολιτικοί είναι που εργαλειοποιούν την κοινωνία μας!
Θέλουν να κρατήσουν τη δύναμη στα χέρια τους, καθιστώντας την τουρκική κοινωνία της Δυτικής Θράκης ως εθνικό ζήτημα και διαδίδοντας φόβο και άγχος σε όλη την κοινωνία.
Για τους πολιτικούς δε, η παρουσίασή μας ως πράκτορες τους επιφέρει πολιτικά κέρδη!
Επειδή όλοι γνωρίζουν ότι οι κραυγές “Χάνουμε τη χώρα απ’ τα χέρια μας” θα πυροδοτήσουν τον εθνικισμό και θα αυξήσουν την τυφλή εμπιστοσύνη του λαού στο κράτος, την κυβέρνηση και τους πολιτικούς!
Με άλλα λόγια, αν υπάρχει κάποιος που μας χρησιμοποιεί, είναι οι διοικούντες και οι πολιτικοί της χώρας μας!
Διαφορετικά, η τελευταία εκδήλωση που οργανώσαμε για την ομάδα υποθέσεων Μπεκίρ Ουστά και λοιποί, δεν θα είχε προκαλέσει τόσο μεγάλη συζήτηση σε ολόκληρη τη χώρα, το πρόβλημα θα είχε αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και δεν θα είχαν περάσει 13 χρόνια».
Έτσι δεν είναι?
Να είστε πάντα καλά,
Χαλήτ Χαμπίπ Ογλού
Πρόεδρος ABTTF